زمینه و هدف:نابینایی از جمله معلولیتهایی است کهپیامدهای منفی روانی، عاطفی و اجتماعی زیادی را به همراه دارد. آموزش خودمراقبتی در نابینایان میتواند در بهبود وضعیت روانی و اجتماعی کودکان مثمر ثمر باشد.این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش خودمراقبتیاورم بر خودپندارهبدنی و انزوای اجتماعیکودکاننابینا انجام شد. روش بررسی: مطالعهی مداخلهای تکگروهی با طرح قبل و بعد که بر روی 28 نفر از کودکان نابینا در مدرسه نابینایان سامانی شهر اصفهان در سال 1397 انجام شد.برنامه آموزشی خودمراقبتی بر اساس الگوی اورم در قالب ۶ جلسه ۶۰ دقیقهای بهصورت گروهی، در قالب ۴ گروه ۷ نفره به روش سخنرانی و پرسش و پاسخ ارایه شد سپس سنجش خودپنداره بدنی و انزوای اجتماعی این کودکان به ترتیب با استفاده از پرسشنامههای پیرز- هریس و آشر قبل و بلافاصله بعد از مداخله ارزیابی و ثبت شد. در نهایت، تجزیه و تحلیل دادهها با کمک نرمافزار SPSS و با استفاده از آزمون ویلکاکسون و رگرسیون خطی ساده انجام شد. یافتهها: نتایج نشان داد که هیچکدام از ابعاد خودپنداره بدنی و انزوای اجتماعی کودکان بعد از آموزشخودمراقبتی اورم نسبت به قبل از آن تغییر معناداری نداشته است (0/05<P). همچنین در بررسی همبستگی بین عواملی نظیر سن، جنس کودک و یا اطلاعات پایه والدین ارتباط معناداری با میزان تغییرات خودپنداره بدنی و انزوای اجتماعی در کودکان یافت نشد (0/05<P). نتیجهگیری: نتایج نشان داد آموزش خودمراقبتی اورم تاثیری بر خودپنداره بدنی و انزوای اجتماعی در کودکان نابینا تاثیری نداشته است.
Dozandeh Z, sadeghi N, mohammady M. The Effect of Orem’s self-care Education on Physical Self-concept and Social Isolation in Blinded Children. Journal of Clinical Nursing and Midwifery. 2020; 9 (2) :678-688 URL: http://jcnm.skums.ac.ir/article-1-1173-fa.html
دوزنده زهرا، صادقی نرگس، محمدی مینا. بررسی تاثیر آموزش خودمراقبتی اورم بر خودپنداره بدنی و انزوای اجتماعی کودکان نابینا. مجله بالینی پرستاری و مامایی. 1399; 9 (2) :678-688